ไตรภูมิ กถา
วิปัสสนากถา ปัญญาวรรค
ยมบาล หรือยมพะบาล*เป็นพนักงานผู้รักษายมโลก ในเรื่องไตรภูมิกถา มีหน้าที่ลงโทษและทรมานสัตว์นรกตามคำบัญชาของพญายมราช* เมื่อยังมีชีวิตอยู่ในโลกมนุษย์
๑๙๐๔ ครั้นออกพรรษาแล้ว พระองค์ก็ได้เสด็จออกผนวชชั่วคราว ณ วัดอรัญญิก ทรงพระราชนิพนธ์หนังสือ เตภูมิกถา หรือ ไตรภูมิพระร่วง ทรงสั่งสอนศีลธรรมแก่ประชาชนด้วย กถา ที่เรียกว่า ไตรภูมิพระร่วง มีชื่อเสียงตราบจนทุกวันนี้ เตภูมิกถา ว่าด้วยเรื่อง ภูมิ ๓ ประกอบด้วย กามภูมิ รูปภูมิ อรูปภูมิ บทสวดมนต์ by
เก้าอี้ พก พา ไตรภูมิกถา หรือ ไตรภูมิพระร่วง เป็นวรรณคดีเก่าแก่เรื่องหนึ่ง ซึ่งมีอายุกว่า 500 ปีมาแล้ว พิเคราะห์ดูภาษาและสำนวนโวหารโดยตลอดแล้ว เชื่อว่าข้อความทุกตอนของหนังสือ นี้ เป็นขององค์ผู้ทรงนิพนธ์โดยตลอด นับ เตภูมิกถา คุณลักษณะของ ”เตภูมิกถา” หรือ “ไตรภูมิพระร่วง” ที่เรียกกันในช่วงหลังมานี้ มี 2 อย่างที่สำคัญ นั่งคือ หนึ่ง เป็นหนังสือที่ว่าด้วยคำสอนทางพุทธศาสนา ที่ถือและเชื่อกันว่าคนไทย
